Day 5....Bayi......

19 oktober 2016 - Chengdu, China

We beginnen de dag met de gedachte dat er vandaag vast geen nieuwe overweldigende indrukken zullen zijn.....haha verkeerd gedacht. We lopen t revalidatie centrum in en lopen langs de afdeling logopedie...even gluren in een behandelkamer want die hebben we nog steeds niet gezien. Een van de logopedisten laat ons vol trots zien welk computerprogramma ze hebben. Leuk! T kamertje loopt langzaam vol. Blijft ons verwonderen dat ze altijd met zo velen zijn. We worden door t hoofd van de afdeling meegenomen naar muziek therapie want dat moeten we echt zien! In de kamer zit een moeder met een tweeling. Ze zitten op kleine stoeltjes. Zo'n 7 meter verder staan drie kleine tv'tjes. Daarop draait een filmpje van een pinguïn en er is rustgevende muziek te horen. De snoezel lampen worden aangezet, t licht wordt gedimd en that's it.....Ingrid en ik vragen ons af wat dit precies voor een doel heeft. De tv'tjes zijn op deze afstand nauwelijks te zien. We verbazen ons en voelen al dat dit weer een dag gaat worden met bijzondere indrukken!

We starten weer met de clinical operation. Een dynamische les. We hebben samen de goede flow te pakken qua opbouw van onze lessen. Terugblik naar vorige les dag, wat is t belangrijkste dat je hebt geleerd en Ingrid en ik spelen heel wat toneel om t goed duidelijk te maken. Crazy dutch woman. Ze vinden t geweldig dat we zo expressief lesgeven en zijn dit echt niet gewend. Ingrid en ik hebben veel plezier en vinden t heerlijk om te werken met deze groep.  

Ingrid maakt iedere dag tekeningen op het grote bord met de belangrijkste leerpunten. Dit begint zich aardig te vullen. Herhaling doet goed merken we. We merken ook dat iedereen vermoeid is. Ze werken her allemaal keihard, ook nog na de les. Dus we doen een Energizer oefening vanuit de mindfulness training. Ze vinden t leuk en doen erg enthousiast mee. Daarna een korte mediatie oefening en iedereen is muisstil. 1 logopedist filmt dit zelfs met haar iphone en de ogen dicht! Dit is wel echt iets dat ze hier goed kunnen gebruiken. T tempo ligt zo hoog dat ze nauwelijks tijd nemen om even te voelen hoe t met ze gaat. We krijgen soms de gekste vragen, bv wat ze moeten doen aan hun rugpijn of keelpijn door t vele praten. Nou, we hebben we een goede tip.....say less! Ze praten allemaal snel en veel de hele dag dus we kunnen ons er iets bij voorstellen. Meteen maar wat tips gegeven over een goede eigen werkhouding om je rug te sparen.

De kleding keuze is ook iets opvallends. De temperatuur in de kamer is hoog. Daar hebben zij echter geen last van. Ze zitten in coltruien en fleece vesten of jas aan in de praktijkles. Echt ongelooflijk! Ingrid en ik trekken meteen van alles uit bij binnenkomst want t is niet te doen in de kleine ruimte. 

Vandaag trakteren we op stroopwafels. Mijn vriendinnen gaven mij een zakje met mini wafeltjes mee en we verdelen ze vandaag in de groep. Nou, die vallen in de smaak!!! Zoet vinden ze erg lekker.

We lunchen weer heerlijk en geven aan dat we vandaag toch wel graag gebruik maken van de rust kamer. De afgelopen dagen waren zo intensief en dan ook nog s'avonds uiteten met gezelschap en nog voorbereiden dat we nu gretig gebruik maken van de kamer. Die kamer is geweldig. Een appartementje voor ons twee (Jochem mag niet mee naar binnen, dat wordt even duidelijk gemaakt, die heeft een eigen kamer). Twee bedden, bank, tv, douche, een echt toilet, slofjes en tandenborstel. T is jammer dat we maar ongeveer 10 min hebben maar goed, snel liggen en even diepe zucht, tanden poetsen en go go go lecture time.

We zagen er eerst tegenop maar Ingrid en ik vinden t nu harstikke leuk in de zaal met een paar honderd medewerkers. We praten langzaam, Yang vertaalt, Neo naast hem knikt de hele tijd bemoedigend, Dazzle en Sandra hebben moeite om wakker te blijven, hoofd afdeling revalidatie maakt van ieder sheet die voorbijkomt een foto, de grote camera die alles opneemt en dan rustig met je microfoon over t podium een beetje lopen. Door er af en toe wat meer expressie in te gooien schrikken er af en toe een paar mensen wakker in de zaal, dat is ook meegenomen. Vandaag o.a. een lange presentatie over communicatie en er komen toch wel heel veel vragen ineens die we dankbaar ontvangen. We zeggen regelmatig yes, we like questions, om ze te stimuleren vooral door te gaan.

Ter afwisseling een filmpje over SMART doelen. T filmpje komt uit Amerika en gaat snel, te snel voor Neo en Yang...door de zenuwen krijgt Yang de slappen lach en hangt half onder de tafel. T is voor hun niet bij te houden met vertalen dus zet ik de film na ieder zin stop. Pfieuw...ik vraag applaus voor de vertalers en ze zijn blij dat t goed gegaan is. Ze hebben een enorm verantwoordelijkheid gevoel en willen dat alles goed verloopt.

Na afloop een droge keel maar Ingrid en ik hebben t weer goed gedaan. Zo, terug naar de clinical....maar nee hoor. Neo staat voor onze neus met de volgende boodschap: "ok, you have to come now. The chief rehabilitation department wants you to see a V.I.P. patiënt"......Wij: "oh. V.I.P. as in verry important person?" "yes, yes come come".....dus rennen we achter de delegatie aan. Onderweg maar snel vragen wat hier precies de bedoeling van is. Moeten we een kind bekijken? Nee, t gaat om een bekende belangrijke man die een hersenbloeding heeft gehad. Nu moeten wij hem bekijken en adviezen geven. Ach ja, we staan echt nergens meer van te kijken maar dit is wel heel apart. Op naar de grote oefenzaal en daar staat Jochem al....hij is ook gevraagd om advies. Zoals dat hier gaat staan er no time tientallen Chinese paramedici om ons heen, filmen alles en maken foto's. We bekijken de situatie en sluiten bij Jochem aan en geven adviezen voor de behandeling. Hun visie staat haaks op de onze dus weer herhalen herhalen herhalen. Chief vraagt of we de patiënt deze week nog een paar keer kunnen zien...ja hoor, no problem!

We lopen snel terug naar onze lesruimte, we komen door de gang traditionele Chinese revalidatie en er zitten een paar kleine kindjes met hun hele gezichtje vol met mini naaldjes! Accupunctuur.....Ik heb ineens twijfels of ik t aanbod van zo'n behandeling wel moet doen een van deze dagen.

In de groep zit een moeder met haar kindje en de groep te wachten op ons. Alles loopt door achter elkaar maar Ingrid en ik nemen toch de tijd om even iets te drinken en op adem te komen. T valt ons op dat we tot nu toe alleen maar jongetjes hebben gezien.....Jochem geeft t zelfde aan, hij heeft ook veel meer mannen gezien dan vrouwen. We weten dat er hier nogal verschil is in aanzien tussen man en vrouw maar t zal toch niet zo zijn dat jongens mogen revalideren en meisjes niet? Morgen maar eens vragen.....

We zien deze middag twee jongens met communicatie problemen. We geven veel goede handvaten hoe ze hun therapie kunnen opbouwen maar we zullen dit de komende dagen nog vaak gaan herhalen. Omzetten in praktisch handelen is moeilijk.

De clinical is afgelopen, na nog wat selfies maken door de vertalers gaan Ingrid en ik samen de dag evalueren en programma morgen voorbereiden. Dan staat er ineens een onbekende man in de kamer, hij spreekt gebrekkig Engels dus t duurt even voordat we begrijpen wat hij wil. Enige tijd later blijkt dat hij audioloog is en iets wil weten of t verschil tussen het verschil van een Chinees en een Engels spraakaudiogram. We luisteren en denken mee al is t moeilijk te volgen. T einde van t gesprek is dat hij blij is met ons gesproken te hebben dus zijn wij dat ook:)

Taxi staat klaar, snel naar hotel, vanavond geen verplichtingen alleen maar eten met elkaar en n biertje drinken op de goede afronding van onze werkdag!  

Foto’s

12 Reacties

  1. Nicolle:
    19 oktober 2016
    Goedzo, poging om jullie rustmomenten te bewaken! Wat bijzonder wat jullie allemaal meemaken. Lijkt me wel veel voldoening geven iets te kunnen bijdragen en wat worden jullie op handen gedragen door de Chinezen. Ben zo benieuwd wat ze er straks in de toekomst daadwerkelijk mee doen! Nu al reden om tzt terug te gaan! Welterusten en benieuwd naar wat jullie morgen allemaal weer beleven!
  2. Ilonka:
    19 oktober 2016
    Mooi verhaal weer! Op naar de volgende intensieve dag.
  3. Mariejose:
    19 oktober 2016
    Veel voor een dag , petje af hoor !!
  4. Trudy:
    19 oktober 2016
    Geweldige dag weer, wat n voldaan gevoel moet dit geven...
    Gekke chinezen, wat n cultuur shock moet dat zijn
    Benieuwd wat jullie morgen weer brengt
  5. Ellen:
    19 oktober 2016
    Alleen maar grote, hele grote bewondering voor jullie. Dat verdient een enorm compliment. Ben benieuwd naar dag 5. Trusten want jullie liggen nu in diepe slaap.
  6. Dorien Schmitz:
    19 oktober 2016
    Geweldig verhaal weer. Jullie doen top werk daar! Groetjes.
  7. Schoonvader Hen:
    19 oktober 2016
    Jullie eigen koers voor de rest van dit avontuur wordt steeds duidelijker. Houden zo!
  8. Marc:
    19 oktober 2016
    Hoi Cesarine en collega's
    Heel veel respect en bewondering!!
    Dit zijn levenservaringen die mijlpalen zullen zijn in jullie carrière en persoonlijke groei
    Complimenten
  9. Linda:
    19 oktober 2016
    Ha Césarine, ben weer thuis en net 'even bijgelezen'. Wauw, indrukwekkend allemaal. Wat mooi dat jullie dit zo (kunnen) doen! En dan ook nog zeer gedetailleerd verslag doen...petje af! Wat een geweldige ervaring! Leuk die 'nap-room'. Zou er maar een dagelijks ritueel van maken :-) Succes verder, samen met je collega's!
  10. Marjo:
    20 oktober 2016
    Zo, even een inhaalsessie lezen gedaan...pfff intensief...pittig...maar wel heeeel leuk. Heerlijk hoe jullie dit oppakken! Een goede voorbereiding voor Nepal:)
  11. Pascale:
    20 oktober 2016
    "Rijk" gevulde dagen, wat een ervaringen!
    wauw!
  12. Thea:
    20 oktober 2016
    Geweldig mooi wat jullie doen. Diep respect!