Werkdag 2.....een dag met een lach en een traan.

De nacht was kort....6 uurtjes slapen en de wekker gaat. Voor diegene die willen, beginnen we deze ochtend met een meditatie op het dakterras. Zeer bijzonder om dit hier, op deze plek, te doen....Nepalese gebeden klinken op de achtergrond uit de tempel! 

Daarna genoten van toast, ei en marmelade. Anke vraagt of de marmelade zelf gemaakt is, waarop hij zegt nee, gekocht. Ik geef aan dat hij gewoon moet zeggen dat hij zelf de sinaasappels heeft geplukt deze ochtend, waarop hij zeer resoluut zegt: "we don't lie"!!! 
Dat typeert oa de Nepalees, eerlijkheid, puurheid en geen gekke fratsen. Prachtige mensen. 

Het time management van onze medisch manager was deze ochtend niet optimaal maar de inhaalslag was daarentegen indrukwekkend. 

De busrit naar het CP centre blijft een waar avontuur. Ik kan het niet beschrijven en zelfs de situatie filmen geeft geen goed beeld van de werkelijkheid. 
Rammelend en op en neer in diepe kuilen, rakelings langs andere auto's, langs afgronden etc.....maar t gaat weer goed! 
Onderweg is alles wat we zien afleiding genoeg. Een geitenkop, vlees, kip uitgestald in de zon, winkeltjes, overal waar je kijkt lopen honden, kleurrijke mensen, kinderen, n villa naast de vuilnisbelt en prachtige kleine tempeltjes! 

Ik start vandaag in de advanced course met een les over communicatie. Ze kunnen er iets mee en alle fysiotherapeuten krijgen een andere blik op communicatie waar ze deze week praktisch mee aan de slag gaan. Zelf ook weer dingen geleerd over het lesgeven van Helma en Eugene. Wat gaat goed, waar kunnen we op letten ter verbetering. Goed om elkaar daar feedback over te geven. 

Daarna sluit ik aan bij de basic course en zijn er lessen over de verschillende classificatie systemen. De groep is erg interactief, men stelt veel vragen, ze denken kritisch na en ze zijn erg "eager" om te leren! 

Een gedeelte van de aanhang die mee is naar Nepal maakt dag tripjes, een gedeelte is mee naar het cp centre. 
Leuk dat die vrijheid er is. Vandaag zijn Helma (zus van fysio Ingrid en Liesbeth, vrouw van dokter Ruud, mee)..... en ineens is daar clown Bea! 
Prachtig om te zien en rode neuzen worden uitgedeeld! 

Helma vertelt me het verhaal over n 8 jarig meisje waar we bij staan. Ze heeft geen hulpmiddel om te lopen en wordt daardoor meestal overal naar toe gedragen. Ze hebben een looprekje uitgeprobeerd en na de eerste voorzichtige stappen gaat ze rennend verder.....stralend. Helma schiet vol bij het vertellen en ik doe mee. Samen ontroerd, daarna even knuffelen en weer verder. Wat hebben wij het goed in Nederland met ons zorgstelsel!

Het is vandaag een zonnige dag en in de verte zien we voor t eerst een glimp van het Himalaya gebergte! 

We hebben een groeiende interactie met de cursisten. Wat een gedreven therapeuten die alle kennis als sponsen opnemen. 
Maar ook wij als Fair groep met alle aanhang groeien naar elkaar toe. We hebben leuke humor samen en werken hier aan een prachtig doel! 

Op het einde van de dag rijden we naar Thamel, Kathmandu. We nemen nu steeds 
een aantal cursisten mee die we onderweg afzetten, anders moeten ze een heel eind lopen.....

In Thamel ligt restaurant Gaia. De eigenaar Hari is een bekende voor n deel van de groep die op herhaling hier zijn. 
We hebben echt ontzettend goed gegeten!!! Ik geniet van Marjo die helemaal in haar nopjes is. 

De dag weer bijna ten einde....een mooie dag....met n lach en een traan. 

Namaste