Uren gluren....

Vanochtend begonnen we de dag op het dakterras van hotel the sacred valley home met koffie, yoghurt, muesli en vers fruit. We voelen de ochtend zon branden, het wordt een warme dag. Peter, Carolien en ik nemen de plannen van vandaag door. De rest van de groep is in alle vroegte vertrokken en hebben een lange reisdag voor de boeg. Wij gaan vandaag Patan uitgebreider bezoeken en Carolien is onze reisgids. 

Het is zaterdag en in Nepal is dat een rustdag (onze zondag). Dat is te merken aan het verkeer, het is voor Nepalese begrippen rustig op de weg. Het Patan museum is prachtig. Culturele geschiedenis, tradities van het hindoeïsme en boeddhisme, prachtig houtsnijwerk.....we kijken onze ogen uit. Overal mooie doorkijkjes naar buiten. Achter het museum ligt een binnenplaats met een tuin waar het heerlijk toeven is. Een oase van rust in deze drukke stad. We drinken een kopje lemon grass tea en gaan weer verder.

Patan heeft zoveel moois te bieden. Gelukkig is Carolien al eerder op ontdekkingstocht geweest en weet feilloos waar we moeten zijn.

We bezoeken de gouden tempel, een boeddhistische tempel. Ik zou er zonder "gids" gewoon zijn langsgelopen maar eenmaal door de eerste poort ontpopt zich een waar schouwspel voor onze ogen. Op het kleine binnen plaatsje is het ontzettend druk. families met kinderen zijn druk in de weer. De kinderen hebben enkel een gele handdoek omgeslagen, zijn kaal geschoren en dragen een prachtig bloemenbandje om hun hoofd. Veel kinderen hebben een betraand gezicht. Ik vraag aan een man of hij kan uitleggen wat er aan de hand is. "It's a boeddhist baptisme today and the children cry because the shaving hurts". Het is een indrukwekkend geheel. We lopen met zijn drieën langzaam langs de binnenplaats en komen ogen te kort. Bijzonder om deze traditie mee te maken.

Daarna lopen we door naar een klein Fair trade winkeltje. Deel van de opbrengsten gaat naar de wederopbouw van Nepal. Ze verkopen prachtige kasjmier sjalen en Peter scoort een mooi schrijfboekje. We lopen t winkeltje uit en in een ooghoek zie ik allemaal klankschalen staan. Ik stoot Peter aan...kijk daar! Peter en ik mediteren dagelijks dus we worden helemaal enthousiast. De eigenaar van de winkel begroet ons en vraagt of we uitleg willen. De winkel is een familie bedrijf en de schalen zijn hand gemaakt. Hij legt uit hoe je de schalen kunt gebruiken, we voelen de vibratie en het is een prachtige klank. Komt best wel wat techniek bij kijken en hij legt alles geduldig uit waarna we ook zelf kunnen proberen. Hij laat de vibratie zien met water in de schaal en vraagt of we een korte chakra behandeling willen ervaren. Heerlijk! 

We lopen terug naar het museum en gaan in de tuin lunchen. Een prachtige plek en ik denk dat ik hier nog eens terug ga komen een van deze dagen. Ineens steekt er een wind op en begint het langzaam te druppelen. we lopen snel naar de taxi standplaats en rijden terug naar Thamel. 

Voordat ik het weet is het tijd om Tonnie te gaan halen van het vliegveld. Het is er druk en ik kan niet goed achterhalen waar ik precies moet wachten dus loop ik richting douane en neem daar plaats op een bankje. Voor mijn neus wordt de bagage gecontroleerd, vorige week stonden wij daar nog en we kwamen niet zo heel makkelijk het land binnen. Ik heb lichte twijfels of ik eigenlijk wel zo ver richting douane mag komen maar tja, niemand zegt iets dus zal wel goed zijn. Na een uur staat er een douanier naast me. In gebrekkig Engels vraagt hij of alles ok is met me en probeert te achterhalen of ik net geland ben. Nee hoor, zit hier gewoon te wachten. Hoi kijkt vertwijfeld en ik voel dat ik hem op weg moet helpen. Van I sit heer? Uhhhh no....ik mag daar helemaal niet komen. Haha, ik lach van binnen want het duurde toch best lang voordat iemand dit in de gaten had.

Met enige vertraging komt Tonnie even later door de douane, blij verrast dat ik hem zelf kom ophalen. Nu op zoek tussen een massa taxi's, die allemaal zo ongeveer hetzelfde uitzien, naar die van ons. T lukt me om hem terug te vinden dankzij baby Ganesh op het dashboard.  

Tonnie is onder de indruk van het verkeer en de staat van gebouwen en wegen. Hij kijkt met grote ogen naar de rij stijl van de Nepalesen. We gaan een hapje eten bij Gaia samen met Peter en Carolien. We praten bij over onze ervaringen van afgelopen week en het is fijn om dit samen te delen. 

Morgen gaan we met een gids op pad in Kathmandu Valley. Erg benieuwd wat deze dag ons gaat brengen. 

Namaste