......met beide voeten op de grond!

Vanochtend geen bus op tijdstip van vertrek dus worden er snel drie taxi's geregeld. De chauffeurs bestuderen lang het adres van het CP centre. 
Tja, Eugene en ik zitten in een taxi, als je het zo kunt noemen. De auto is volledig gestript aan de binnenkant. Overal losse draden en hier en daar een kijkgaatje in de bodem....zou iig de keuring in Nederland niet doorstaan. 

We hebben vandaag weer n mooie werkdag achter de rug. Vanochtend in de advanced groep een praktische les gegeven over eet- en drink problemen, Ingrid en Eugene hebben veel kids stralende gezichten bezorgd met diverse spel activiteiten buiten met de cursisten, Anke ging met de kids aan de slag op een creatieve manier en in de basic course met Ruud, Peter en de Nepalese trainers gewerkt aan o.a. Smart doelen maken. Carolien en Liesbeth zorgen voor mooie foto's.
De band tussen ons trainers groeit en ook met de cursisten. Mooi om te zien hoe ze zich ontwikkelen. 

We hebben inmiddels bijnamen bedacht voor n aantal cursisten....Nepalese namen zijn moeilijk dus hebben we t over; kaaklijn, 1.75, short legs en blauw hummeke. 
Dat werkt prima voor ons:) 

Hier in Nepal eten we de hele dag stof.....je voelt t knarsen tussen je tanden en alles wat je aanraakt zit onder een laagje stof. Is niet tegenop te poetsen, ook niet in hotel. Sommigen van ons dragen mondkapjes en dat helpt. 

We werken hard, hebben ontzettend veel plezier en tegelijkertijd voel ik een bepaalde emotie en zitten tranen soms hoog. 
Vergeleken bij Nederland is het zorgstelsel hier zeer beperkt. Zo veel kinderen die geen zorg krijgen die ze nodig hebben....door armoede en/of afstand. 
Dat kunnen wij ons bijna niet voorstellen. In Nederland kun je voor ieder pijntje of probleem bij een arts of therapeut terecht. Last je rug? Je maakt n afspraak bij de fysio, waarbij je ook nog kunt kiezen....masseur, fysio, osteopaat? Spraak- taalontwikkeling die niet op gang komt? Nou, dan ga je naar een logopedie praktijk en nu noem ik voorbeelden die nog niet eens zo ernstig zijn......
Tijdens de les over eet en drink problemen kwam heel duidelijk naar voren dat ze in Nepal bv geen kinderen hebben die sonde voeding krijgen. Waar zijn die dan denk je in eerste instantie? In Nederland wordt bij het kleinste risico op onveilig slikken direct overgeschakeld op sonde voeding.
Kinderen met ernstige eetproblemen zijn die hier niet? Nee! Ze zijn er niet omdat ze het niet overleven! Ze sterven al jong door ondervoeding of longontsteking door verslikken. 
Dat op je laten inwerken heeft enorme impact merk ik. 
Er is daarbij maar een klein percentage CP kinderen in Nepal die zorg krijgen en ze worden meestal pas rond de leeftijd van 5 jaar gediagnosticeerd. Een groot gedeelte gaat daarbij ook nog niet eens naar een reguliere kinderarts maar naar een "witch doctor"! Het verschil met Nederland is immens groot. 

Vandaag is het twee jaar geleden dat er hier in Nepal een vreselijke aardbeving was. De gevolgen zijn zichtbaar. Duizenden mensen die hun huis verloren wonen nog in hutten, prachtige tempels liggen nog in puin. Wederopbouw zal jaren gaan duren. 40.000 mensen hebben het niet overleefd. Tijdens het rondlopen in Patan is het een schrijnend beeld. Zoveel prachtige tempels die ingestort zijn. Patan waar we nu verblijven, was een van de plaatsen die het hardst getroffen is. 

We zien op de school waar we werken bijna alleen maar kinderen met een dyskinetisch beeld (complexe bewegingsstoornis met wisselende spierspanning ontstaan door geelzucht bij pasgeborenen baby's). 
Dit zien we in Nederland enkel bij buitenlandse CP kinderen omdat Nederlandse baby's direct licht therapie krijgen bij geelzucht. 
Dit heeft ook weer impact! 
Dan terug denkend aan onze vliegreis waar een groep middelbare scholieren op weg waren naar Australië als school uitje! Het contrast is enorm. 

Het zet je weer met beide benen op de grond en zet alles weer in perspectief! 
We praten er als Fair groep veel over met elkaar en het schrijven van dit blog helpt ook om mijn hoofd leeg te maken. Zo is er weer ruimte voor morgen, voor weer een mooie nieuwe dag vol bijzondere momenten! Zin in!!!

Welterusten en Namaste