China day 2

Hoe t gisteren afliep.....

Ingrid en ik zijn in de namiddag t plaatsje gaan verkennen. We vallen van de ene in de andere verbazing! Vrouwen die de jas achterste voren dragen.....speciale dekbed achtige scooter jassen.....t hotel ligt aan een prachtig park vol vertier. Duidelijk is dat de Chinezen een hele andere vrije tijdsbesteding hebben dan wij. Oude dames die tai chi beoefenen en ondertussen kibbelen als t niet synchroon gaat, vader en zoon broodkruimels gooiend in een Koi karper vijver en mannen die met grote zwepen met een vuursteen slaan op de grond rond grote tollen. We kijken de ogen uit....en zij ook:) T is duidelijk dat wij een attractie zijn voor hun. Soms komt er voorzichtig aftastend iemand naar je toe en als de eerste stap is gezet dan komt de foto vraag.....samen met twee blondines op de foto schijnt nogal een ding te zijn. Ingrid en ik ontvangen t vrolijk en nemen er maar de tijd voor. T valt ons op dat we geen andere Europeanen zien dus ook niet vreemd dat ze met ons op de foto willen. Al lopend komen we langs tal van kleine winkeltjes en eetkraampjes en we hebben meteen leuke souvenirtjes gekocht voor thuis.

We lopen terug naar t hotel want t is gelukt om een tafel te reserveren om 19.00u. Ingrid en Jochem hebben s 'middags aan de hand van foto's een keuze gemaakt uit t menu dus we zijn benieuwd. N beetje verlaat komen we aan. Jochem zit al uitgebreid te eten....om stipt 19.00u kreeg hij t eten op tafel dus we schuiven snel aan. De maaltijd is echt heerlijk. Vlees met pepers:), heerlijke vis in sojasaus, salade met gember en bamboe scheuten en gebakken rijst. De serveerster heeft een handige vertaal app dus t lukt ook nog om een biertje te bestellen zodat we een beetje kunnen blussen. De keuken van Sichuan staat bekend om pittig eten. Later op de avond maken we kennis met de kok. Er is 1 gebaar dat ze kennen en dat is de duim omhoog en "good" dit wordt vergezeld met een grote glimlach en heftig ja knikken. De kok vraagt of t lekker was en wijst naar de pepers die nog op t bord liggen....denk dat hij morgen rekening houdt met een mildere variant. We gaan vroeg slapen want een nachtje overslaan hakt er wel in. In de gang bij de kamer treffen we twee Chinese dames, een spreekt gebrekkig Engels en zegt enthousiast "we sleep close to you, verry close". Ingrid en ik lachen, t is toch bijzonder allemaal.

Vanochtend op tijd opgestaan voor t ontbijt. Tja .....het ontbijt haha. Er staat een Chinese rijsttafel klaar in grote bakken. Gelukkig vinden we ook een paar mierzoete cakejes en een restantje meloen. Voor Chinese begrippen zijn we om 9.00u laat voor t ontbijt dus er is al veel op. Ze drinken een melkachtige vloeistof met suiker en Ingrid en ik nemen dit netjes aan maar wagen ons er uiteindelijk niet aan. We zien dat de Chinezen zelf een soort rijst met water eten. Thee of koffie kunnen we niet bespeuren maar gelukkig heeft Ingrid instant cappuccino meegenomen die we met z'n drieën op de kamer drinken.

We besluiten dat we vandaag naar Chengdu stad gaan. Vragen aan de balie om een taxi en na enig handen en voeten werk begrijpen ze wat we willen. Ik heb in t Chinees opgezocht wat de naam is van het theehuis in het Renmin park en dat wordt herkend. Ze schrijft een briefje voor de taxi chauffeur en overlegt met ons over de prijs....t kost bijna niks vergeleken met Nederland. Tja de taxi ritjes zijn een belevenis op zich. Luid toeterend haalt men rechts en links in en t verkeer is een totale chaos.

We worden voor de ingang van t bekende Renmin park of het People 's park afgezet. Het is een mooi park en overal staan eetkraampjes met de meest uiteenlopende zoetigheden. Jochem waagt zich aan de rauwe deegballetjes die op een bijzondere manier gooiend in klankschaaltjes worden klaargemaakt. We strijken neer bij de theetuin en maken een keuze...bamboe thee, yasmin thee en citroen thee. Die laatste bleek t lekkerste te zijn dus we drinken allemaal van Ingrid haar thee mee. De yasmin en bamboe thee zijn sterk en men gebruikt geen theezeefje. We krijgen een grote thermoskan met water zodat we zelf kunnen bijschenken. Ook hier kijken we ons de ogen uit! T is hier heel normaal om een dutje te doen als je moe bent, gewoon zo met je hoofd op tafel of tegen de leuning van de stoel. In de theetuin lopen mannen die de oren schoonmaken. Ze bieden t ons aan maar we kijken liever....dezelfde stokjes worden in diverse oren gebruikt. Ook hier hebben we veel bekijks, 1 hele grote man en twee blondines trekken de aandacht. Er staat een vrouw al een tijdje om ons heen te draaien en foto's te maken. Ze doet net alsof ze foto's van een gebouw maakt maar t is duidelijk dat wij op de foto staan. Ze zoekt voorzichtig toenadering en eenmaal die stap genomen te hebben komt ze gezellig tussen Ingrid en mij in zitten en geeft Jochem aanwijzingen om foto's te maken. Ze klemt haar hand stevig in de mijne en slaat een arm om Ingrid en is dolblij. Daarna wil ze eerst het resultaat goed bekijken, effe goed van dichtbij en ze maakt duidelijk in t Chinees dat zij er leuk opstaat met ons. Dan zie ik ook dat er al een hele reeks close up foto's van mij op haar telefoon staan. Moet er wel om lachen. We lopen verder en bij een kraampje met allemaal kleurige figuurtjes op een stokje spreekt een man ons aan in vloeiend Engels. We zijn helemaal verrast, Zijn naam is mister Lee en hij herkent ons accent en vraagt of we uit Nederland komen. Hij geeft uitleg over de figuurtjes in het kraampje. gemaakt van deeg. Vroeger had men geen speelgoed en werd van deeg speeltjes gemaakt voor de kinderen, deze verkopen ze nu in het kraampje. Mr Lee vertelt verder en laat ons trots zijn boek zien waarin ook diverse Nederlanders iets hebben geschreven. Hij geeft rondleidingen en heeft een leuke tip om een voorstelling te bekijken. We nemen zijn kaartje mee.

We lopen uit t park op zoek naar t plein met het beeld van Mao. We hebben inmiddels honger en ja hoor....daar ligt een Mc Donalds! Daar maken we gebruik van want vanavond eten we vast weer rijst. In de kleine Mc Donalds werken zeker zo'n 30 mensen. Ze staan met hele groepjes achter de kassa. We analyseren welke taken ze allemaal hebben.

We gaan op zoek naar de Wenshu Yuan tempel. We verlopen ons en komen in een viezig achteraf steegje met veel kraampjes met eten en groepjes die kaarten. Zijn blij dat we ons verlopen hebben want dit is toch wel t echte authentieke China. Een stuk verder lopen ligt de tempel. Er staan mooie gebouwen en overal zijn er offer plekjes. Wierook wordt gebrand en er wordt gebeden. Buiten bij de tempel houden we de eerste de beste taxi aan en we laten hem t Chinese kaartje van t hotel zien. Dat blijkt de beste manier te zijn. Hij blijft maar tegen ons praten en gebaren en na enige tijd hebben we in de gaten dat hij wil weten hoeveel we betalen. We zeggen een prijs en hij is akkoord dus daar gaan we. Weer luid toeterend door t drukke verkeer.

Morgen gaan we aan de slag in het revalidatie centrum. We zijn ontzettend benieuwd wat ons daar te wachten staat! Zal vast ook indrukwekkend zijn.